Lisedeyken bir arkadaşım maliyede çalışan birine aşık olmuştu. Tutturdu gel seni de tanıştırayım diye. Okulun son haftasıydı ve dersler boştu. Biz de okuldan kaçıp minibüsle maliyeye gittik ama öğle arası gitmişiz çocuğu yerinde bulamadık. Tam binadan çıktık köşeyi dönüyoruz okul müdürü ile göz göze geldik. Müdür çok aksi ve yaşlı bir adamdı. Biraz boş gözlerle bize bakınca arkadaşı dürttüm yürü diye. Tabi bu defa taksiyle okula geri döndük ki ondan önce varalımJ Birkaç saat sonra müdür bizi odasına çağırdı ama ölesiye korkuyoruz çünkü adam yıllarca okulda terör estirmiş. “Kızım bugün ne işiniz vardı maliyede??” diye sordu. Arkadaşın gerçekten dizleri titriyor, ben de odaya girerken hiç konuşmamasını tembihledim. Tabii ben de çok korkuyorum ama bir tık daha soğukkanlı durmaya çalışıyorum. “Hocam maliye mi? Ne işimiz olur bizim maliyede? Sabahtan beri okuldayız, benzetmiş olmayın:)” vs birkaç birşey daha geveledim. Sınıf başkanını çağırıp yoklama listesini istedi. Tabi başkanı da önceden tembihledik. İspat edemediği için konuyu kapatmak zorunda kaldı ama yaşadığımız stresi hala unutamıyoruz:)