General Pharmacology Part 2

61. ឱសថដែលមិនសូវចូលចិត្តភ្ជាប់សម្ព័ន្ធ <៣� % ជាមួយសារធាតុរបស់ឈាម

σ� ជាប្រភេទឱសថដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្សោយ

σ� ជាប្រភេទឱសថដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងឬខ្ពស់ ឬងាយពុល

σ� ជាប្រភេទឱសថដែលបណ្តាលឲ្យងាយមានប្រតិកម្ម ឬមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់

σ� ជាប្រភេទឱសថដែលបង្កឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ី

62. ភាពមានជំងឺធ្វើឲ្យប្រែប្រួលចំនួនអាល់ប៊ុយមីន

σ� ខ្សោយថ្លើម (ថយចុះការសំយោគ) ឬខ្សោយតំរងនោម

σ� ជំងឺរលាកបំពង់ក ឬមានជំងឺដំបៅក្រពះ

σ� ជំងឺរលាកមាត់ស្បូន

σ� ជំងឺក្រិនសាច់ដុំបេះដូង

63. ការបញ្ចេញឱសថតាមផ្លូវណាដែលច្រើនជាងគេ

σ� តាមផ្លូវទឹកប្រម៉ាត់ ឬតាមលាមក

σ� តាមផ្លូវទឹកនោម

σ� តាមរន្ធញើស

σ� តាមការកណ្តាស់

64. ផ្លូវសំខាន់ដែលឱសថបញ្ចេញចោល

σ� បញ្ចេញតាមរន្ធញើស

σ� បញ្ចេញតាមលាមក

σ� បញ្ចេញតាមទឹកភ្នែក ឬសំបោរ

σ� បញ្ចេញតាមលាមក ឬទឹកនោម

65. សរីរាង្គណាមួយដែលងាយបញ្ចូលទឹក

σ� ស្បែក សាច់ដុំ

σ� ឆ្អឹង

σ� ខ្លាញ់ សរសៃសក់

σ� ថ្លើម តម្រងនោម បេះដូង

66. ក្នុងទឹកនោមមានអាល់ប៊ុយមីន ឬទេចំពោះមនុស្សជា?

σ� មាន

σ� គ្មាន

σ� ជួនមាន ជួនអត់

σ� មាន ឬ គ្មាន

67. ក្នុងទឹកនោមមានគ្លុយកូស (glucose) ឬទេចំពោះមនុស្សជា?

σ� គ្មាន

σ� មាន

σ� ជួនមាន ជួនអត់

σ� មាន ឬគ្មាន

68. ជាទូទៅការចេញវេជ្ជបញ្ជាឱសថថ្មីនៅលើស្រ្តីមានផ្ទៃពោះត្រូវហាមឃាត់ ហើយត្រូវប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះស្រ្តីដែលសង្ស័យថានឹងមានផ្ទៃពោះ

σ� កូនកើតមកពុំមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដូចទារកផ្សេងៗ

σ� ពេលឆ្លងទន្លេអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត

σ� ទារកអាចខូចវិញ្ញាណណាមួយ ឬកូនកើតមកពុំមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់

σ� អាចបង្កអោយមានផលប៉ះពាល់ដល់ទារកនៅពេលកើតចេញពីម្តាយ

69. កត្តាធ្វើអោយមានការប្រែប្រួលការបញ្ចេញចោលរបស់ឱសថ

σ� មនុស្សចាស់ជរា

σ� អ្នកមានជំងឺខ្សោយតម្រងនោម ឬមានអន្តរកម្មឱសថ

σ� អ្នកមានជំងឺរបេង

σ� អ្នកមានជំងឺក្រពះ

70. ម៉ូលេគុលណាសំរាប់បរិធានទទួលសញ្ញា (Récepteur) Bétaadrénergique

Histamine

Adrénaline

Sérotonine

Dopamine

71. ភាពងាយមានប្រតិកម្មនៅពេលប្រើឱសថ (Hypersensibilité )

σ� មានហ្សុកអាណាហ្វីឡាក់ទីកភ្លាមៗក្រោយពីប្រើឱសថ និងមានអាល្លែកហ៊្សី

σ� បណ្តាលឲ្យងងុយដេក ២ម៉ោង ក្រោយពីលេបថ្នាំ

σ� មានរាករូស ឬឆ្អល់ពោះ ឬកើតហឺត

σ� ឡើងកន្ទាលត្រអាក រមាស់ រាក ក្រោយពីលេបថ្នាំបាន ៤៥ថ្ងៃ

72. pHទារកទើបនឹងកើត (ថ្ងៃទី១)

σ� pH មាន ៖ ១-៥

σ� pH មាន ៖ ៦-៨

σ� pH មាន ៖ ១-៣,៥

σ� pH មាន ៖ ៥-៧

73. ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនទារកទើបនឹងកើត

σ� ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនទារកទើបនឹងកើតមានកំរិតខ្ពស់ជាងកុមារ

σ� ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនទារកទើបនឹងកើតមានកំរិតទាបជាងមនុស្សពេញវ័យ

σ� ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនទារកទើបនឹងកើតមានកំរិតទាបជាងកុមារ

σ� ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនទារកទើបនឹងកើតមានកំរិតទាបជាងមនុស្សចាស់ជរា

74. មុខងារតម្រងនោមរបស់ទារកទើបនឹងកើតនៅអាយុប៉ុន្មានទើបមានតម្រងនោមដូចមនុស្សពេញវ័យ

σ� អាយុពី ៣-៤ ឆ្នាំ ឬ អាយុពី ១-៣ ឆ្នាំ

σ� អាយុពី ១០-១៥ឆ្នាំ

σ� អាយុពី ៦-៧ឆ្នាំ

σ� អាយុពី ១-៣ ឆ្នាំ

75. pH ក្រពះរបស់មនុស្សចាស់ជរា

σ� ១-៣,៥

σ� ៣,៥-៤,៥

σ� ៧៩ ឬ១៣,៥

σ� ២-៤

76. ចំនួនអាល់ប៊ុយមីនមនុស្សចាស់ជរា ក្នុង១លីត្រឈាម

σ� ៥០ក្រ/ល ឬ ៦០ក្រ/ល

σ� ៣៨ក្រ/ល

σ� ៣០ក្រ/ល ឬ ៣៥ក្រ/ល

σ� ៤៧ក្រ/ល (មនុស្សពេញវ័យ)

77. ចំពោះមនុស្សអាយុ ៨០ឆ្នាំ ទំងន់របស់សរីរាង្គ១ណាកើនឡើង :

σ� ម៉ាស់សាច់ដុំ ៤០%

σ� អណ្តើក ២៨%

σ� សួត ឬបេះដូង ១១%

σ� ថ្លើម ២០%

78. ក្នុងនាមអ្នកជាគ្រូពេទ្យចំពោះមនុស្សចាស់ដែលមានអាយុ ៨០ឆ្នាំ តើអ្នកត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជាយ៉ាងដូចម្តេច ?

σ� ត្រូវកំរិតប្រើឱសថឲ្យដូចស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ

σ� ប្រាប់អ្នកជំងឺឲ្យគោរពតាមវេជ្ជបញ្ជា

σ� ចាត់ទុកអ្នកជំងឺមនុស្សចាស់ដូចអ្នកជំងឺធម្មតា

σ� ចាត់ទុកអ្នកជំងឺអាយុ ៨០ឆ្នាំ ដូចទារកទើបនឹងកើត

79. កត្តាដែលជះឥទ្ធិពលលើការភ្ជាប់សម្ព័ន្ធជាមួយអាល់ប៊ុយមីន

σ� ថយចុះកំហាប់អាល់ប៊ុយមីនក្នុងឈាម

σ� ការដណ្តើមគ្នាក្នុងការភ្ជាប់ជាមួយអាល់ប៊ុយមីន មានជំងឺ និងមានអន្តរកម្មឱសថ

σ� ការផ្លាស់ប្តូរទ្រង់ទ្រាយរបស់អាល់ប៊ុយមីន

σ� ការកើនឡើងកំហាប់អាល់ប៊ុយមីនក្នុងឈាម

80. ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ តើចំនួនអាល់ប៊ុយមីនថយចុះ ឬកើនឡើងក្នុង១លីត្រឈាម

σ� ៣៥ក្រ/ល

σ� ២៥ក្រ/ល

σ� ៤០ក្រ/ល(ធម្មតា)

σ� ៥០ក្រ/ល

81. ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះតើជាតិទឹកក្នុងខ្លួនកើនឡើង ឬថយចុះ?

σ� ថយចុះ ៥លីត្រ

σ� កើនឡើង ១៥លីត្រ

σ� កើនឡើង ៨លីត្រ

σ� ថយចុះ ១០លីត្រ

82. ក្នុងនាមអ្នកជាគ្រូពេទ្យ ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ តើអ្នកត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជាយ៉ាងដូចម្តេច?

σ� ត្រូវសួរព័ត៌មានពីកូនក្នុងពោះឲ្យបានច្បាស់លាស់ មុននឹងចេញវេជ្ជបញ្ជា

σ� ពិនិត្យជំងឺដូចអ្នកជំងឺធម្មតា

σ� ផ្តល់ឱសថដែលមានផលរំខានដល់ទារកក្នុងផ្ទៃ

σ� ចាត់ទុកការចេញវេជ្ជបញ្ជាចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះដូចមនុស្សចាស់ជរា

83. ក្នុងនាមអ្នកជាគ្រូពេទ្យចំពោះស្រ្តីបំបៅដោះកូន តើអ្នកត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជាយ៉ាងដូចម្តេច?

σ� ឱសថបញ្ចញចោលតាមទឹកដោះក្នុងទិសដៅធម្មជាតិពីកំហាប់ខ្លាំងទៅកំហាប់ខ្សោយ បើមិនចាំបាច់មិនត្រូវប្រើឱសថទេ

σ� ឱសថបញ្ចញចោលតាមទឹកដោះក្នុងទិសដៅផ្ទុយពីធម្មជាតិពីកំហាប់ខ្សោយទៅកំហាប់ខ្លាំងគួរប្រើឱសថប៉ះពាល់តិចតួច

σ� ឱសថបញ្ចេញចោលតាមទឹកដោះ ត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជាឱសថដែលបញ្ចេញតាមទឹកដោះ

σ� ត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជាចំពោះឱសថដែលមិនបញ្ចេញចោលតាមទឹកដោះ

84. pH របស់ទឹកដោះម្តាយ

σ� ៧ ឬ៣-៨

σ� ៨-៩

σ� ៥-៦,៥

σ� ៦,៦-៧,២

85. ដើម្បីកាត់បន្ថយផលរំខានចំពោះទារកតើគេត្រូវបំបៅទារកនៅពេលណា?

σ� បំបៅនៅពេលកំហាប់របស់ឱសថធ្លាក់ចុះពីTmax, Cmax បន្តិច

σ� បំបៅនៅពេល(Tmax ,Cmax ) កំហាប់របស់ឱសថឡើងដល់កំពូល

σ� បំបៅនៅពេលកំហាប់របស់ឱសថឡើងជិតដល់កំពូល

σ� បំបៅនៅពេលកំហាប់របស់ឱសថធ្លាក់ជិតដល់ក្រោម

86. ទារកអាយុពី ៣-៤ខែ ក្នុង១ថ្ងៃទារកបៅដោះប៉ុន្មានមីល្លីលីត្រ

σ� ១៥០០ម.ល-២០០០ម.ល

σ� ៧៥០ម.ល-១០០០ ម.ល

σ� ៥០០ម.ល-៧៥០ម.ល

σ� ១០០០ម.ល-១៥០០ ម.ល

87. លើវេជ្ជបញ្ជាតើគ្រូពេទ្យមានសិទ្ធិចេញអ្វីខ្លះ?

σ� ឱសថ ឬតមជាតិស្ករ ឬតមប្រៃ

σ� វិក័យបត្របង់លុយ

σ� ការវិភាគឈាម វិភាគទឹកនោម រកមេរោគផេ្សងៗ

σ� ថត ឆ្លុះ

88. ៨៨វេជ្ជបញ្ជាដែលគ្រូពេទ្យចេញត្រូវតែត្រឹមត្រូវ អានបាននិងយល់បានដោយអ្នកជំងឺនិងមានផលរំខានតិច ៖

σ� ការពន្យល់ត្រូវសមស្របនឹងចំណេះដឹងរបស់អ្នកជំងឺ និងអាចឲ្យអ្នកជំងឺប្រើឱសថបានត្រឹមត្រូវ

σ� សរសេរខ្ជីខ្ជាធ្វើឲ្យអ្នកលក់ថ្នាំឲ្យឱសថខុស ឬច្រឡំទៅអ្នកជំងឺ

σ� សរសេរវេជ្ជបញ្ជាអានបានតែគ្រូពេទ្យខ្លួនឯង

σ� វេជ្ជបញ្ជាដែលមានឱសថច្រើនមុខ (៧-១០មុខ)

89. របៀបសរសេវេជ្ជបញ្ជា

σ� សរសេឈ្មោះអាស័យដ្ឋាន លេខទូរស័ព្ទរបស់អ្នកចេញបញ្ជា ឬអាស័យដ្ឋានរបស់មន្ទីរសំរាកព្យាបាល

σ� សរសេរថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំ ចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យបានច្បាស់លាស់ តែគ្មានហត្ថលេខាអ្នកចេញវេជ្ជបញ្ជា

σ� សរសេឈ្មោះ ភេទ អាយុនិងអាស័យដ្ឋានអ្នកជំងឺឲ្យបានត្រឹមត្រូវ សរសេឈ្មោះឱសថ កំរិតប្រើ របៀបប្រើរយៈពេលប្រើឲ្យបានច្បាស់លាស់

σ� ការសរសេវេជ្ជបញ្ជាមុនពិនិត្យជំងឺ ឬនិយាយបញ្ជារតាមទូរស័ព្ទ

90. វិធានការទូទៅ ក្នុងការចេញវេជ្ជបញ្ជាឱសថញៀនប្រភេទចាក់

σ� ១៤ថ្ងៃ ឬ២១ថ្ងៃ

σ� ១០ថ្ងៃ ឬ២ថ្ងៃ

σ� ៧ថ្ងៃ

σ� ២០ថ្ងៃ ឬ១០ថ្ងៃ

91. រយៈពេលចេញវេជ្ជបញ្ជាយូរបំផុតចំពោះឱសថងងុយដេក (Hypnotique)

σ� ៦អាទិត្យ ឬតិចជាង

σ� ១ខែ ឬតិចជាង

σ� ១២អាទិត្យ

σ� ១០ថ្ងៃ ឬ៨អាទិត្យ

92. រយៈពេលចេញវេជ្ជបញ្ជាយូរបំផុតចំពោះឱសថប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត (Anxiolytique )

σ� ១២អាទិត្យ ឬតិចជាង

σ� ១៥០ថ្ងៃ ឬលើស

σ� ៤ខែ ឬតិចជាង

σ� ១៦អាទិត្យ

93. ផលរំខានបែប (A) ផលរំខាននេះយើងដឹងមុន និងស្គាល់តាមប្រតិកម្មឱសថវិទ្យារបស់ឱសថ

σ� អាចចៀសវាងបានដោយត្រូវប្រើតាមកំរិត និងគោរពតាមការណែនាំលើការប្រុងប្រយ័ត្នពេលប្រើប្រាស់

σ� មិនគោរពតាមការណែនាំលើការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការប្រើប្រាស់

σ� ករណីខ្លះមិនអាចចៀសវាងបានទេ ផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរ តែគ្រូពេទ្យមិនបានប្រាប់ទៅអ្នកជំងឺ

σ� គោរពតាមការណែនាំលើការប្រុងប្រយ័ត្ន

94. ផលរំខានដែលភ្ជាប់ជាមួយការព្យាបាល

σ� ក្រុមប្រឆាំងនឹងការរលាក និងមានសាយភាយនូវជំងឺឆ្លង ក្រុមប្រឆាំងនឹងឈាមកក និងធ្វើឲ្យមានការហូរឈាម

σ� ក្រុមប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក និងមានការបាត់បង់គ្រាប់ឈាមស

σ� ក្រុមប្រឆាំងនឹងជំងឺឡើងសម្ពាធឈាម និងធ្វើឲ្យមានក្អួតចង្អោរ វិលមុខ

σ� ក្រុមប្រឆាំងនឹងឈាមកក និងធ្វើឲ្យមានការហូរឈាម

95. ផលរំខានប្រភេទ(B)គឺវាមកដល់ឬកើតឡើងដោយមិនដឹងខ្លួន

σ� ផលរំខានកើតឡើងមិនអាចគិតទុកជាមុនមិនដឹងក្នុងដំណាក់កាលណាមួយនៃការព្យាបាល បើទោះជាមានវេជ្ជបញ្ជាត្រឹមត្រូវក៏ដោយ

σ� ក្រុមប្រឆាំងនឹងឈាមកកនិងធ្វើឲ្យមានការហូរឈាម

σ� ករណីខ្លះផលរំខានធ្ងន់ធ្ងរកើតឡើងដោយដឹងខ្លួនជាមុន

σ� កើតឡើងលើមនុស្សយ៉ាងច្រើន

96. ផលរំខានប្រភេទ(C)ជាគ្រោះថ្នាក់ដែលកើតឡើងក្រោយពីប្រើប្រាស់ឱសថរយៈពេលយូរដែលបង្កឲ្យញៀន

σ� ម័រហ្វីន (Morphine)

σ� ក្លុកសាស៊ីលីន(Cloxacilline)

σ� ស៊ីមេទីឌីន (Cimétidine)ឬឌីយ៉ាហ្សេបាំ (Diazépam)

σ� អ៊ីប៊ុយប្រូហ្វែន (Ibuprofen) និងឌីយ៉ាហ្សេបាំ (Diazépam)

97. គុណសម្បត្តិនៃសរីរាង្គដែលមានលទ្ធភាពទទួលឱសថ (Tolérance)

σ� Paracetamol 0,5g បុគ្គលខ្លះអាចប្រើរហូតដល់ ៥ក្រាម ដោយគ្មានបញ្ហា

σ� Paracetamol 0,5g បុគ្គលភាគច្រើនអាចប្រើត្រឹមតែ ៣ក្រាម/ថ្ងៃ ប្រើលើសមានបញ្ហា

σ� Paracetamol 0,5g បុគ្គលខ្លះអាចប្រើត្រឹមតែ ១,៥ក្រាម/ថ្ងៃ ប្រើលើសមានបញ្ហា

σ� Paracetamol 0,5g បុគ្គលខ្លះអាចប្រើត្រឹមតែ 0,៥ក្រាម ឬ១ក្រាម/ថ្ងៃ មានបញ្ហា

98. គុណវិបត្តិនៃសរីរាង្គដែលគ្មានលទ្ធភាពទទួលឱសថ

σ� Ibuprofen 400mg បុគ្គលមួយចំនួនតូចអាចប្រើរហូតដល់២,៨ក្រាម/ថ្ងៃ ដោយគ្មានបញ្ហា

σ� Ibuprofen 400mg បុគ្គលភាគច្រើនអាចប្រើត្រឹម២ក្រាម/ថ្ងៃ ប្រើលើសមានបញ្ហា

σ� Ibuprofen 400mg បុគ្គលមួយចំនួនតូចប្រើត្រឹមតែ០,២-០,៤ក្រាម បណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ

σ� Ibuprofen 400mg បុគ្គលខ្លះអាចប្រើត្រឹមតែ ១២០០ម.ក្រ/ថ្ងៃប្រើលើសមានបញ្ហា

99. ការពុលនៅក្នុងសរីរាង្គ (Toxicose )

σ� ការពុលកើតមកពីសារធាតុក្នុងសរីរាង្គ ឬការពុលបណ្តាលពីមេរោគមានជីវិតនៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស

σ� ការពុលបណ្តាលពីការលេបឱសថ

σ� ការពុលបណ្តាលពីការហូបត្រីកំពត

σ� ការពុលបណ្តាលមកពីការផឹកថ្នាំបំពុលកណ្តុរ

100. ការពុលបណ្តាលមកពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ

σ� ការពុលបណ្តាលពីមេរោគមានជីវិតនៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស

σ� ការពុលបណ្តាលពីការហូបត្រីកំពត ឬការលេបឱសថលើសកំរិត

σ� ការពុលបណ្តាលពីសារធាតុក្នុសរីរាង្គ

σ� ការពុលមកពីលេបឱសថលើសកំរិត

101. ការពុលដែលមិនអាចមើលឃើញ ហើយច្រើនខែឆ្នាំទើបមានរោគសញ្ញា

σ� ការពុលបណ្តាលមកពីផឹកថ្នាំសំលាប់ស្មៅ

σ� ការពុលរបស់មន្ត្រីធ្វើការកន្លែងថតកាំរស្មីអិចរាប់ឆ្នាំ ឬធ្វើការរោងចក្រគីមីយូរឆ្នាំ

σ� ការពុលរបស់កម្មករធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរ

σ� ការពុលបណ្ដាលពីការលេបឱសថ

102. ការថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ឱសថ មិនអាចឲ្យសរីរាង្គដំណើរការបានត្រឹមត្រូវទេបើគ្មានឱសថដែលខ្លួនត្រូវការ

σ� ឱសថប្រឆាំងនឹងការរលាក ឬហើមដោយការប៉ះទង្គិច (Alphachymotripsine )

σ� ឱសថងងុយដេក ឬឱសថប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត

σ� ឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ ឬបញ្ចុះកំដៅ

σ� ឱសថអង់ទីប៊ីយូទិក

103. ពួកស្រវឹង

σ� ស្រា ឬកញ្ឆា

σ� អំហ្វេតាមីន ឬមេតំហ្វេតាមីន

σ� បារី ឬកញ្ឆា

σ� ស្រីស្អាតស៊ិចស៊ី

104. ក្រុមអាភៀននិងដេរីវេរបស់វា

σ� កញ្ឆា ឬមេតំហ្វេតាមីន

σ� ម័រហ្វីន ឬហេរ៉ូអ៊ីន

σ� ប្រេដនីហ្សូឡូន

σ� ថ្នាំស្ពឹក (anesthésie locale) លីដូកាអ៊ីន

105. ក្រុមសារធាតុជំរុញ (Excitant)

σ� លីដូកាអ៊ីន

σ� ស្រា ឬបារី

σ� កញ្ឆា

σ� អំហ្វេតាមីន ឬមេតំហ្វេតាមីន

106. ឱសថធ្វើឲ្យងងុយដេក ឬក្រុមសំរួលផ្លូវចិត្ត

σ� ប្រូម៉ាហ្សេប៉ាម (Lexomil)

σ� កូដេអ៊ីន

σ� អ៊ីដ្រូគ័រទីហ្សូន

σ� អំហ្វេតាមីន

107. ចលនកាលប្រតិកម្មរបស់ក្រុមឱសថបេតាឡាក់តាមីន

σ� ទប់ស្កាត់ការសំយោគមុយរេអ៊ីនជាសំបកខាងក្រៅរបស់មេរោគ ហើយប្រតិកម្មនេះប្រព្រឹត្តទៅនៅពេលដែលមេរោគកំពុងលូតលាស់

σ� ប្រតិកម្មនេះប្រព្រឹត្តទៅនៅពេលដែលមេរោគកំពុងបញ្ចេញឥទិ្ធពលសាហាវ

σ� ប្រតិកម្មនេះធ្វើឲ្យមេរោគបំលែងខ្លួនជារាងពងក្រពើវែងរួចស៊ាំនឹងឱសថ

σ� ប្រតិកម្មនេះប្រព្រឹត្តទៅនៅពេលដែលមេរោគកំពុងសង្ងំមិនទាន់បញ្ចេញឥទិ្ធពល

108. ចលនកាលដែលមេរោគស៊ាំជាមួយបេតាឡាក់តាមីន

σ� ជាពេលដែលមេរោគត្រូវបេតាឡាក់មីនបំផ្លាញប្រែរូបរាងហើយវិវត្តខ្លួនវាប្រឆាំងនឹងបេតាឡាក់តាមីន និងសំបកខាងក្រៅរបស់មេរោគកសាងពីជាតិលីប៉ូប៉ូលីសាក់ការីត

σ� ជាពេលដែលមេរោគត្រូវបេតាឡាក់មីនបំផ្លាញរូបរាងរហូតដល់ផ្ទុះខ្លួនស្លាប់

σ� ដោយសារសំបកខាងក្រៅរបស់មេរោគកសាងពីជាតិមុយរេអ៊ីន ដែលបេតាឡាក់តាមីនអាចជ្រែកទៅខាងក្នុងមេរោគបាន

σ� ដោយសារមេរោគបញ្ចេញអង់ស៊ីមបេតាឡាក់តាម៉ាសសំរាប់ប្រឆាំងនឹងបេតាឡាក់តាមីន=> រូបមន្តបេតាឡាក់តាមីនត្រូវបំផ្លាញ

109. ចំណាត់ថ្នាក់ពួកប៉េនីស៊ីលីនទៅតាមប្រភពរបស់វា

σ� ប៉េនីស៊ីលីនចំរាញ់ចេញពីធម្មជាតិ (ប៉េនីស៊ីលីនG ប៉េនីស៊ីលីនV)និងប៉េនីស៊ីលីនពាក់កណ្តាលសំយោគបំលែងពីធម្មជាតិ

σ� ក្រុមមានប្រសិទ្ធភាពសំលាប់មេរោគបានមួយចំនួនមុខមេរោគ

σ� ប៉េនីស៊ីលីនសំយោគ

σ� ក្រុមអាចកំចាត់ពួកប៉េនីស៊ីលីនណាស់

110. ប៉េនីស៊ីលីន G វាបំផ្លាញដោយអាស៊ីដក្រពះ

σ� ប៉េនីស៊ីលីន G ជាទូទៅគេផលិតវាជាថ្នាំចាក់ IM ឬ IV

σ� ប៉េនីស៊ីលីន G ផលិតជាថ្នាំគ្រាប់សំរាប់លេប

σ� ប៉េនីស៊ីលីន G ផលិតជាថ្នាំគ្រាប់ធំរំលាយក្នុងទឹកសំរាប់ផឹក

σ� ប៉េនីស៊ីលីន G ផលិតជាម្សៅរំលាយក្នុងទឹកសំរាប់ផឹក

111. ប៉េនីស៊ីលីន G ចាក់ IV ចំពោះករណីជំងឺអ្វី ?

σ� ជំងឺស្រាល ឬធ្ងន់

σ� ជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ ហើយត្រូវប្រើកំរិតខ្ពស់

σ� ជំងឺរលាកសន្លាក់ដៃជើង

σ� ជំងឺកាមរោគ

112. ប៉េនីស៊ីលីន G ចាក់ IM កំរិតប្រើធម្មតា

σ� 2-4M/24h

σ� 1-2M/24h

σ� 4-8M/24h

σ� 10-15M/24h

113. Benzathine PNC 2,4M តើក្នុង១ដបប៉ុន្មានថ្ងៃគេចាក់ម្តង

σ� ៥ថ្ងៃចាក់ម្តង

σ� ១-៤អាទិត្យចាក់ម្តង

σ� ១ថ្ងៃចាក់ម្តង

σ� ១ថ្ងៃចាក់៤ដង

114. គុណភាពព្យាបាលរបស់ Benzathine PNC 2,4M

σ� ជំងឺរលាកបំពង់ក ឬជំងឺរបេង

σ� ជំងឺស្វាយ (កាមរោគ) និងការពារការលាប់ឡើងវិញនៃជំងឺរលាកសន្លាក់ដៃជើង

σ� ជំងឺរបេង ឬអេដស៍

σ� ជំងឺនោមទាស់(កាមរោគ)

115. ការព្យាបាល choc anaphylactique បង្កដោយពួក PNC ឬឱសថដទៃទៀតចំពោះមនុស្សពេញវ័យ

σ� ចាក់អាដ្រេណាលីន 0,5mg IM ឬ SC ១៥នាទីក្រោយអាចចាក់អាដ្រេណាលីនម្តងទៀត និងដាក់អុកស៊ីសែន

σ� 2h ក្រោយចាក់អាដ្រេណាលីនម្តងទៀត

σ� បាញ់ក្នុងបំពង់ក salbutamolឬ Terbutaline

σ� ដាក់អុកស៊ីសែន

116. ក្រុមប៉េនីស៊ីលីន V លេបពេលណា

σ� លេបក្រោយបាយ ឬលេបមុនបាយ

σ� លេបមុនបាយ

σ� លេបមុនបាយ និងលេបពេលបាយ

σ� លេបពេលបាយ ឬលេបក្រោយបាយ

117. កំរិតប្រើប៉េនីស៊ីលីន V ប្រចាំថ្ងៃ ១ថ្ងៃលេប ៣ដង៤ដង

σ� លេប ១ថ្ងៃ 2-3M/24h

σ� លេប ១ថ្ងៃ 2M/24h

σ� លេប ១ថ្ងៃ 3-8 M/24h

σ� លេប ១ថ្ងៃ 0,5M-1,5M/24h

118. ប៉េនីស៊ីលីន M ជាក្រុមស៊ាំជាមួយប៉េនីស៊ីលីនណាស

σ� Ampicilline អំពីស៊ីលីន

σ� Cloxacilline ក្លុកសាស៊ីលីន

σ� Céphalexine សេហ្វាឡិចស៊ីន

σ� Benzathine PNC បង់ហ្សាទីនប៉េនីស៊ីលីន

119. គុណភាពព្យាបាលរបស់ពួកប៉េនីស៊ីលីន M

σ� ជំងឺបង្កដោយមេរោគ staphylocoque ធ្ងន់ធ្ងរទូទៅឬនៅតំបន់ណាមួយ និងជំងឺឆ្លងនៅORL ជំងឺឆ្លងនៅផ្លូវដង្ហើមនិងលើស្បែក

σ� ជំងឺកាមរោគដោយ gonocoque

σ� ជំងឺឆ្លងនៅផ្លូវទឹកម៉ូត្រ និងប្រដាប់បន្តពូជ

σ� ជំងឺឆ្លងនៅក្នុងឆ្អឹង និងក្នុងសាច់បេះដូង

120. ពួកប៉េនីស៊ីលីន Aឬ M មួយណាដែលឆាប់មានប្រសិទ្ឋភាពដល់អ្នកប្រើប្រាស់

σ� ពួកអំពីស៊ីលីនជ្រាបចូលក្នុងចរន្តឈាមបាន ៤០%

σ� ពួកអាម៉ុកស៊ីលីនជ្រាបចូលក្នុងចរន្តឈាមបាន ៩៣%

σ� ពួកក្លុកសាស៊ីលីន ជ្រាបចូលក្នុងចរន្តឈាមបាន ៧០%

σ� ពួកអុកសាស៊ីលីន ជ្រាបចូលក្នុងចរន្តឈាមបាន ៥៩%

121. កំរិតប្រើប្រចាំថ្ងៃរបស់អំពីស៊ីលីន

σ� 2g/24h

σ� 4g/24h

σ� 1-6g/24h

σ� 2-5g/24h

122. ក្នុងការព្យាបាលជំងឺឆ្លងតើឱសថមួយណាដែលមានប្រសិទ្ធភាពជាងគេ

σ� Ampicilline

σ� Amoxicilline

σ� Amoxicilline+Acide clavulanique

σ� Oxacilline

123. គុណភាពព្យាបាលជំងឺឆ្លងដោយពួកសេហ្វាឡូស្ពោរីនជំនាន់ទី១

σ� គេដឹងច្បាស់ពីរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺឆ្លង ឬគេស្គាល់ច្បាស់ពីមេរោគដែលបង្កជំងឺឆ្លង

σ� គេមិនដឹងច្បាស់ពីរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺឆ្លង

σ� គេមិនស្គាល់ច្បាស់ពីមេរោគបង្កជំងឺឆ្លង និងមានជំងឺឆ្លងដោយមេរោគចំរុះ ឬជំងឺឆ្លងផ្លូវដង្ហើម

σ� គេប្រើសំរាប់ព្យាបាលជំងឺឆ្លងផ្លូវដង្ហើម

124. គុណភាពព្យាបាលជំងឺឆ្លងដោយពួកសេហ្វាឡូស្ពោរីនជំនាន់ទី៣

σ� ជំងឺឆ្លងដោយមេរោគដែលកបនឹងក្រុមឱសថនេះ ជំងឺសាយភាយមេរោគក្នុងឈាម

σ� ជំងឺរលាកសន្លាក់ដៃជើង

σ� ជំងឺឆ្លងផ្លូវដង្ហើមធ្ងន់ធ្ងរ និងជំងឺឆ្លងផ្លូវទឹកម៉ូត្រ

σ� ជំងឺសាយភាយមេរោគក្នុងឈាម

125. គុណភាពព្យាបាលចំបងរបស់ Streptomycine

σ� ជំងឺឆ្លងដោយមេរោគដែលកបនឹងឱសថនេះ

σ� ជំងឺឆ្លងក្នុងពោះវៀន

σ� ជំងឺរបេងសួត និងរបេងក្រៅសួត

σ� ជំងឺរបេងក្រៅសួត

126. កំរិតប្រើរបស់ហ្សង់តាមីស៊ីន

σ� 2mg/Kg/24h

σ� 2,5-3,5mg/Kg/24h

σ� 10mg/Kg/24h

σ� 4-6mg/Kg/24h

127. ការពុលរបស់ឱសថហ្សង់តាមីស៊ីននៅត្រង់ណាខ្លាំងជាងគេ

σ� ការពុលទៅតម្រងនោម ឬនៅក្នុងត្រចៀក

σ� ធ្វើឲ្យអាល្លែកហ៊្សី

σ� បំផ្លាញគោលិកាឈាមស ឬឈាមក្រហម

σ� ធ្វើឲ្យស្រវាំងភ្នែក

128. ការហាមប្រើរបស់ហ្សង់តាមីស៊ីន ដែលអាចរំលោភ១ដង១កាលចំពោះជំងឺដូចខាងក្រោម ៖

σ� អ្នកជំងឺមានផ្ទៃពោះ និងអ្នកជំងឺខ្សោយតម្រងនោម

σ� អ្នកជំងឺមានបញ្ហាផ្លូវដង្ហើម

σ� អ្នកជំងឺធ្លាប់អាល្លែកហ៊្សីជាមួយពួកអាមីណូស៊ីតផេ្សងទៀត

σ� អ្នកមានជំងឺហ៊ឹងត្រចៀក

129. ពួកអាមីណូស៊ីតដែលទុកសំរាប់ព្យាបាលជំងឺទៅនឹងកន្លែងឈឺ (usage local)

σ� Gentamycine

σ� Kanamycine

σ� Néomycine

σ� Tobramycine

130. គុណភាពព្យាបាលរបស់ឡាំងកូមីស៊ីន

σ� ជំងឺឆ្លងក្នុងឆ្អឹង និងឆ្លងក្នុងប្រអប់មាត់

σ� ជំងឺឆ្លងសាយភាយមេរោគក្នុងឈាម និងជំងឺរមាស់លើស្បែក

σ� ជំងឺស្វាយ(កាមរោគ)

σ� ជំងឺឆ្លងក្នុងត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ជំងឺឆ្លងក្នុងឆ្អឹង និងឆ្លងក្នុងប្រអប់មាត់

131. របៀបប្រើឡាំងកូមីស៊ីន

σ� លេបឡាំងកូមីស៊ីនពេលពោះទទេ

σ� លេបពេលស្រស់ស្រូបអាហារ

σ� លេបឱសថឡាំងកូមីស៊ីន ២ម៉ោង មុនឬក្រោយស្រស់ស្រូបអាហារ

σ� លេបក្រោយពេលបាយ

132. កំរិតប្រើឡាំងកូមីស៊ីន

σ� 2ទៅ3g/24h

σ� 1,5ទៅ2g/24h

σ� 0,5ទៅ1g/24h

σ� 3g/24h

133. ការហាមប្រើឡាំងកូមីស៊ីន

σ� អាល្លែកហ៊្សីជាមួយឡាំងកូមីស៊ីន ឬក្លាំងដាមីស៊ីន ឬស្រ្តីបំបៅដោះកូន

σ� ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ

σ� ចំពោះអ្នកខ្សោយតម្រងនោម

σ� ចំពោះមនុស្សចាស់ជរា (៧៥ឆ្នាំ)

134. ផលរំខានរបស់ឡាំងកូមីស៊ីន

σ� វិបត្តិផ្លូវរំលាយអាហារ (រាក ក្អួត)វិបត្តិឈាម ប្រតិកម្មលើជាលិកាទន់ និងអាល្លែកហ៊្សី

σ� ប្រតិកម្មលើជាលិកាទន់ និងអាល្លែកហ៊្សី

σ� ផលរំខានពាក់ព័ន្ធនឹងការចាក់

σ� វិបត្តិគំហើញ(ព្រិលភែ្នក រូប១ឃើញរូប២)

135. កំរិតប្រើរបស់ក្លាំងដាមីស៊ីនចំពោះមនុស្សពេញវ័យ

σ� 600mg ទៅ 2400mg/24h

σ� 2400mg ទៅ 3600mg/24h

σ� 2g/24h

σ� 1500mg/24h

136. ការហាមប្រើរបស់ក្លាំងដាមីស៊ីន

σ� ការហាមប្រើចំពោះមនុស្សចាស់ជរា និងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ

σ� អាល្លែកហ៊្សីជាមួយឡាំងកូមីស៊ីន ឬក្លាំងដាមីស៊ីន ចំពោះស្រ្តីបំបៅដោះកូន និងកុមារអាយុតិចជាង ៦ឆ្នាំ

σ� ចំពោះស្រ្តីបំបៅដោះកូន និងកុមារអាយុតិចជាង ៦ឆ្នាំ

σ� ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ

{"name":"General Pharmacology Part 2", "url":"https://www.quiz-maker.com/QPREVIEW","txt":"61. ឱសថដែលមិនសូវចូលចិត្តភ្ជាប់សម្ព័ន្ធ <៣០% ជាមួយសារធាតុរបស់ឈាម, 62. ភាពមានជំងឺធ្វើឲ្យប្រែប្រួលចំនួនអាល់ប៊ុយមីន, 63. ការបញ្ចេញឱសថតាមផ្លូវណាដែលច្រើនជាងគេ","img":"https://www.quiz-maker.com/3012/images/ogquiz.png"}