���ดสอบย่อยครั้งที่ ๑

��รรณกรรมแตกต่างจากวรรณคดีในเรื่องใด

��รรณคดีจะแต่งโดยกวีในราชสำนัก ส่วนวรรณกรรมจะแต่งโดยกวีที่เป็นชาวบ้าน

��นื้อเรื่องของวรรณคดีจะเป็นเรื่องจักรๆวงศ์ๆ ส่วนเนื้อเรื่องของวรรณกรรมจะสะท้อนชีวิตชาวบ้าน

��รรณคดีกำหนดรูปแบบการแต่งเป็นร้อยกรอง ส่วนวรรณกรรมกำหนดรูปแบบการแต่งเป็นร้อยแก้ว

��รรณคดีจะจำกัดรูปแบบ ความมุ่งหมาย และคุณค่า ส่วนวรรณกรรมไม่จำกัดรูปแบบ ความมุ่งหมาย และคุณค่า

��รรณคดีจะเน้นความไพเราะของถ้อยคำ สำนวนมากกว่าเนื้อเรื่อง ส่วนวรรณกรรมเน้นเนื้อเรื่องมากกว่าถ้อยคำสำนวน

��้อใดให้ความหมายของคำว่า วรรณคดีได้ถูกต้อง

��นังสือที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกสนาน ไม่คำนึงถึงสาระแก่นสาร

��นังสือที่แต่งขึ้นทุกชนิดไม่จำกัดรูปแบบ ความมุ่งหมายและคุณค่า

��นังสือที่แต่งขึ้นโดยการรวบรวมความรู้ไว้เป็นหมวดหมู่ เน้นข้อเท็จจริง

��นังสือที่แต่งขึ้นโดยมีจุดมุ่งหมายที่จะแสดงข้อเท็จจริง ข้อความรู้ และข้อคิดเห็นประกอบเหตุผล

��นังสือที่แต่งขึ้นโดยผู้เขียนต้องการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดไปสู่ผู้อ่านด้วยศิลปะการประพันธ์อันวิจิตรประณีต

��้อใดไม่จัด เป็นงานประเภทวรรณกรรม

��ิทานอีสป

��ทโทรทัศน์

��ำราฉันทลักษณ์

��อลัมน์ในหนังสือพิมพ์

��าฐกถาทางวิทยุกระจายเสียง

��รรณคดีในข้อใดที่บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร

��ิลาจารึก

��ิทานพื้นบ้าน

��ริศนาคำทาย

��พลงกล่อมเด็ก

��ทร้องเล่นของเด็ก

��ำว่า Literature ใช้ในความหมายเฉพาะ ตรงกับคำไทยว่าอะไร

��วีนิพนธ์

��รรณคดี

��งศาวดาร

��ิทานพื้นบ้าน

��รรณกรรม

��้อใดไม่ใช่ลักษณะของวรรณคดี

��กระดับจิตใจให้สูงขึ้น

��ช้สำนวนโวหารดีสละสลวย

��่อให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ

��ช้เป็นแบบแผนในการแต่งได้

��ุ่งอบรมคุณธรรมจริยธรรม

��ารอ่านบทประพันธ์หรือวรรณคดีบางเรื่องทำให้รับรู้สภาพและเหตุการณ์บ้านเมืองในสมัยนั้นๆได้ เพราะเหตุใด

��วีและนักประวัติศาสตร์เป็นคนๆเดียวกัน

��วีสอดแทรกเหตุการณ์สำคัญไว้ในงานเขียนของตน

��ม่มีผู้จดบันทึกประวัติศาสตร์โดยเฉพาะ กวีจึงแต่งเป็นวรรณกรรม

��วีทุกคนได้รับการปลูกฝังให้บอกเล่าเหตุการณ์บ้านเมืองลงไว้ในวรรณคดี

��วีไม่ได้ตั้งใจบันทึกเหตุการณ์ไว้ เพียงแต่นำเรื่องราวที่เกิดขึ้นในยุคของตนมาเขียนเท่านั้น

��้อแตกต่างระหว่างวรรณกรรมกับวรรณคดี คืออะไร

��ารเล่าเรื่อง

��ารใช้คำประพันธ์

��ารแสดงวรรณศิลป์

��วามมุ่งหมายในการแต่ง

��ารเสนอประเด็นขัดแย้งในการดำเนินเรื่อง

��ู้ใดเป็นผู้ค้นพบศิลาจารึกหลักที่ ๑

��ระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย

��ระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

��ระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว

��ระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

��ัวอักษรที่พ่อขุนรามคาแหงมหาราชประดิษฐ์ขึ้น มาจากตัวอักษรใด

��ัวอักษรขอมหวัด

��ัวอักษรไทย

��ัวอักษรมอญโบราณ

��ัวอักษรไทยน้อย

��้อใด ไม่ใช่ลักษณะเด่นด้านลักษณะคาประพันธ์ในศิลาจารึกหลักที่ ๑

��ป็นร้อยแก้วมีสัมผัส

��ช้ประโยคสั้นๆ และชัดเจน

��ีการซ้าคาและเน้นย้าความ

��ช้คาภาษาบาลีและสันสฤตเป็นส่วนมาก

��้อใดแสดงถึงวิถีชีวิตของประชาชนในสมัยสุโขทัย ได้ชัดเจนที่สุด

��นในเมืองสุโขไทยนี้ มักทาน มักทรงศีล มักโอยทาน

��ลางเมืองสุโขทัยนี้ มีน้าตระพังโพยสี ใสกินดี... ดั่งกินน้าโขงเมื่อแล้ง

��นใดขี่ช้างมาหาพาเมืองมาสู่ช่อยเหนือเฟื้อกู้ มันบ่มีช้างบ่มีม้า บ่มีปั่วบ่มีนาง บ่มีเงือนบ่มีทองให้แก่มัน

��พื่อนจูงวัวไปค้า ขี่ม้าไปขาย ใครจักใคร่ค้าช้างค้า ใครจักใคร่ค้าม้าค้า ใครจักใคร่ค้าเงือนค้าทองค้า

��้อความต่อไปนี้แสดงให้เห็นอะไรในเมืองสุโขทัย "เมืองสุโขทัยนี้ดี ในน้ามีปลาในนามีข้าว"

��วามอุดมสมบูรณ์

��วามดีงาม

��วามเจริญก้าวหน้า

��วามประหยัดมัธยัสถ์

��้อใดเข้าลักษณะเป็นภาษาวรรณศิลป์

��นน้ามีปลา ในนามีข้าว

��่อกูไปรบขุนสามชน

��ูบาเรอแก่พ่อกู

��ี่กูตายจึงได้เมืองแก่กูทั้งกลม

“อาสาเจ้าจนตาย อาสานายจนพอแรง” จากเรื่องสุภาษิตพระร่วง สอดแทรกคุณธรรมในเรื่องใด

��วามกตัญญู

��วามสามัคคี

��วามมีน้ำใจ

��วามรับผิดชอบ

��วามรักเจ้านาย

��ำว่า ไตรภูมิ หมายถึงภูมิทั้งสามได้แก่อะไรบ้าง

��ามภูมิ รูปภูมิ อรูปภูมิ

��นุษย์โลก สวรรค์ นรก

��ลกมนุษย์ โลกสวรรค์ โลกบาดาล

��วรรค์ นรก บาดาล

��าตุภูมิ นรกภูมิ ทูติยภูมิ

“ใครจักใคร่ค้าช้างค้า ใครจักใคร่ค้าม้าค้า” จากข้อความนี้แสดงให้เห็นถึงสิ่งใด

��ระชาชนส่วนใหญ่มีอาชีพเลี้ยงสัตว์

��ระชาชนส่วนใหญ่มีอาชีพการเกษตร

��ระชาชนมีเสรีภาพในการประกอบอาชีพ

��าชีพหลักของประชาชนคือการค้าขาย

��ครคือผู้แต่งสุภาษิตพระร่วง

��่อขุนรามคำแหงมหาราช

��่อขุนศรีอินทราทิตย์

��างนพมาศ

��ระยาลิไท

��ระร่วง

���ดสอบย่อยครั้งที่ ๑

More Quizzes

��ดสอบย่อยครั้งที่ ๑