Θεωρία

Ο Colline Rowe και ο Fred Koeltet υποστηρίζουν πως η ιδανική πολύ είναι ταυτόχρονα χώρος προφητείες και νοσταλγίας / μνήμης. Το παράδειγμα που χρησιμοποιούν για να εικονογραφήσουν την προφητική θέση είναι:

Το κύριο χαρακτηριστικό της γενικής πόλης όπως αυτή ορίζεται στο ομώνυμο κείμενο του Rem Koolhas είναι

Το κτήριο που κατεξοχήν χαρακτηρίζει την γενική πόλη είναι

Το χαρακτηριστικό στοιχείο της πρότασης του Bernard Tsumi για το πάρκο της La Villete είναι:

Κατά τον Jean Baudrillard η νέα κατάσταση χαρακτηρίζεται από το άσεμνο που έχει να κάνει με

Η μορφή ως σκοπός καταλήγει πάντα στον φορμαλισμό. Το είπε ο:

Μαθαίνοντας από το υπάρχουν τοπίο είναι ένας τρόπος για να είναι επαναστατικός ένας αρχιτέκτονας. Το είπε ο:

Η αρχιτεκτονική είναι το παιχνίδι, σοφό και υπέροχο των όγκων κάτω από το φως. Το είπε ο:

Στο κείμενο του για την γενική πολύ ο Rem Koolhas περιγράφει την σύγχρονη συνθήκη διαρκούς αστικοποίησης και η μόνη δραστηριότητα στην γενική πόλη είναι:

Περιγράφοντας τα στοιχεία της κουλτούρας της μητρόπολης στο ομώνυμο κείμενο του ο Rem Koolhas αναφέρει πως θα εσωτερικά των κτιρίων της μητρόπολης ανήκουν σε δύο διαφορετικά είδη αρχιτεκτονικής όπως αυτό φαίνεται στο παράδειγμα:

Για την περιγραφή της κουλτούρας της μητρόπολης ο Rem Koolhas αναφέρεται στο κείμενο του στο παράδειγμα της συνεχούς μετατροπής του φυσικού σε τεχνητό όπως αυτό συνέβη στο:

Στο κείμενο του «τι απέγινε με την πολεοδομία» ο Rem Koolhas περιγράφει την απαξίωση του επαγγέλματος της πολεοδομίας τα τέλη του 20ού αιώνα καθώς αυτή αποδείχτηκε ανίκανη να επινόησει και να θέσει σε εφαρμογή όσα απαιτούσαν οι αποκαλυπτικές κλίμακες της:

Στο κείμενο του «η ζωή στην μητρόπολη» ο Rem Koolhas αναφέρεται στις αλλαγές που έγιναν στο Coney Island στα τέλη του 19ου αιώνα περιγράφοντας την μετατροπή της αρχικής φύσης σε:

Το λιγότερο είναι βαρετό. Το είπε ο:

Στη σύγχρονη συνθήκη της πόλης, όπως περιγράφει στο κείμενο του "η γενική πολη", ο Rem Koolhas, η κατοικία εμφανίζεται πια με δύο μορφές. Η πρώτη νόμιμη και η δεύτερη παράνομη:

Υποστηρίζω περισσότερο τον πλούτο του νοήματος παρά την καθαρότητα του νοήματος. Το είπε ο:

Οι Collin Rowe και Fred Koelter ποστηρίζουν πως η ιδανική πολη είναι ταυτόχρονα χωρίς προφητείες και νοσταλγία / μνήμη τα παραδείγματα που χρησιμοποιούν για να εικονογραφήσουν τις δύο αντιθετικές θέσεις είναι:

Κατά τον Walter Benjamin η αναπαραγωγιμότητα του έργου τέχνης το χειραφετεί από την λειτουργία και το οδηγεί στην:

Το έργο του Walter Benjamin για τις στοές στο Παρίσι και ο χαρακτήρας του πλάνητα όσο και το κείμενο του Georg Simmel για τον μπλαζέ ασχολούνται με τις επιπτώσεις της μοντέρνας μητροπολιτικής συνθήκης στην:

Ο Guy Debord υποστηρίζει πως η ζωή των κοινωνιών στις οποίες βασιλεύουν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής παρουσιάζεται σαν μία συσσώρευση θεαμάτων σε αυτήν την κατάσταση:

Ο Guy Debord στο κείμενο του «ολοκληρωμένος διαχωρισμός» , περιγράφει την καθολική πράξη που διχάστηκε σε:

Στο βιβλίο «The manhattan transcripts» ο Tschumi υποστηρίζει πως η αρχιτεκτονική μπορεί να αναλυθεί στα τρία στοιχεία:

Κατά τον ίδιο τα τρία αυτά στοιχεία συνυπάρχουν σε μία σχέση:

Το θέαμα είναι μία κοινωνική σχέση μεταξύ ατόμων μεσολαβημενη από:

Η αρχιτεκτονική είναι να φτιάχνουμε με πρώτες ύλες τις σχέσεις που μας συγκινούν. Το είπε ο:

Στο κείμενο του "καθαρή δημιουργία του πνεύματος" , 1922 ο Le Corbusier εισάγει την έννοια της modernature. Αυτή αναφέρεται στο

Ότι φαίνεται είναι καλό, ότι είναι καλό φαίνεται. Το είπε ο:

Το θέaμα είναι το κεφάλαιο σε ένα τέτοιο βαθμό συσσώρευσης ώστε γίνεται εικόνα. Το είπε ο:

Η μορφή ως σκοπός καταλήγει πάντα στον φορμαλισμό. Το είπε ο:

Η αρχιτεκτονική δεν έχει να κάνει με τις συνθήκες ιδεασμού αλλά με τον σχεδιασμό των συνθηκών. Το είπε ο:

Ο Αντόλφ Los υποστηριξε στα κείμενα του πως η ανάπτυξη και ο μετασχηματισμός του πολιτισμού θα έρθει μέσα από την αλλαγή της καθημερινής κουλτούρας. Σε αυτήν την διαδικασία καταλυτικό ρόλο θα είχε / είχαν:

Ο Mies Van Der Rohe Και άλλοι μοντέρνοι αρχιτέκτονες επιμελούνται περιοδικά βραχύβιας διαρκείας που λειτουργούν ως οχήματα προβολής των αρχιτεκτονικών τους θέσεων θέσεων. Ο mies επιμελείται το περιοδικό G, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάζει:

Ο Jamson συγκρίνοντας το μοντέρνο με το μεταμοντέρνο καταλήγει στις τρεις κύριες διαφορές που χαρακτηρίζουν το μεταμοντέρνο αυτές είναι:

Στο βιβλίο «Μη-τόποι» , o Mar Auge, αναφέρεται στους τόπους της πόλης, χώρους στους οποίους μπορούν να προσδιοριστουν τα τρία στοιχεία:

Δεν είχα σημαντική αρχιτεκτονική εκπαίδευση. Εργάστηκα κάτω από μερικούς μεγάλους αρχιτέκτονες, διάβασα μερικά καλά βιβλία – αυτό είναι όλο. το είπε ο:

Δεν υπάρχει αρχιτεκτονική χωρίς γεγονός, αρχιτεκτονική χωρίς δράση, χωρίς δραστηριότητες, χωρίς λειτουργίες. Το είπε ο:

Κατά τον Mies ο διαχωρισμός της μορφής και της κατασκευής οδηγεί σε μία «ελάχιστη κατασκευή» που αποκρυσταλλώνει:

Περιγράφοντας την σύγχρονες κοινωνίες του τέλους του 20ού αιώνα ο Jean Baudrillard υποστηρίζει πως, σε αντίθεση με τις μοντέρνες κοινωνίες που χαρακτηρίζονταν από αποξένωση δεν υπάρχει πια αποξένωση παρά μόνο έκθεση της επικοινωνίας αυτή η συνθήκη οδηγεί στην δραματική συρρίκνωση του δημόσιου χώρου που γίνεται χώρος:

Σήμερα η σκηνή και ο καθρέφτης έχουν παραχωρήσει την θέση τους σε μία οθόνη και σε ένα δίκτυο. Δεν υπάρχει πλέον καμία υπέρβαση του βάθους, αλλά μόνο η ενυπάρχουσα επιφάνεια λειτουργιών εν εξελίξει, η λεία και λειτουργική επιφάνεια της επικοινωνίας. Το είπε ο:

Το σώμα ως σκηνή, το τοπίο ο σκηνή και ο χρόνος ως σκηνή σταδιακά εξαφανίζονται. Το ίδιο ισχύει και για τον δημόσιο χώρο: το θέατρο του κοινωνικού και της πολιτικής προοδευτικά υποβιβάζονται σε ένα άμορφο πολυκέφαλο σώμα. Το είπε ο:

Σύμφωνα με τον Baudrillard στο κείμενο του «η εκσταση της επικοινωνίας» το La Villete είναι:

Σύμφωνα με τον Baudrillard στο κείμενο του «η εκσταση της επικοινωνίας» Η καταναλωτική κοινωνία βιώθηκε κάτω από το σήμα της αποξένωσης, ως μία κοινωνία του θεάματος, αλλά τουλάχιστον υπήρχε θέαμα, και το θέμα ακόμη και αν είναι αποξενωμένο δεν είναι ποτέ:

Σύμφωνα με τον Baudrillard στο κείμενο του «η εκσταση της επικοινωνίας» υπάρχει μια:

Οι στοες είναι κέντρο εμπορίου ειδών πολυτελείας. Μέσα στην στοές η τέχνη τίθεται στην υπηρεσία του εμπορίου. Η Στοά είναι μία πόλη, ένας κόσμος σε μικρογραφία. Το είπε ο:

Ο ιδιώτης, ο οποίος στο γραφείο έχει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, χρειάζεται το εσωτερικό της κατοικίας για να συντηρεί τις ψευδαισθήσεις του. Το εσωτερικό είναι το άσυλο όπου βρίσκει καταφύγιο η τέχνη. Ο συλλέκτης αποδεικνύεται ο αληθινός κάτοικος τους εταιρικού. Δουλειά του είναι η εξιδανίκευση των αντικειμένων. Το είπε ο:

Σύμφωνα με τον Baudrillard η νεωτερικότητα είναι:

Σύμφωνα με τον Walter Benjamin στα γραπτά του η μάζα ήταν το κινούμενο: μέσα από το οποίο είδε ο Μπωντλαίρ το Παρίσι

Ακόμα και από το πιο τέλειο αντίγραφο λείπει ένα πράγμα, το εδώ και τώρα του έργου τέχνης, η ανεπανάληπτη παρουσία του στον τόπο που βρίσκεται. Το είπε ο:

Οι μάζες ζητούν διασκέδαση ενώ η τέχνη απαιτεί από τον παρατηρητή αυτοσυγκέντρωση. Πρόκειται για έναν κοινό τόπο. Η διασκέδαση και αυτοσυγκέντρωση βρίσκονται μεταξύ τους σε μία αντίθεση που επιτρέπει την ακόλουθη διαπίστωση: αυτός που αυτοσυγκεντρώνεται μπροστά στο έργο τέχνης απορροφάται από αυτό. Αντίθετα η μάζα που βρίσκεται μπροστά τους σε περί σπασμό απορροφά το έργο τέχνης. Το είπε ο:

Το κτήριο είναι μία συσσώρευση ιδιωτικoτήτων. Το είπε ο:

Τα τρία στοιχεία της γενικής πόλης σύμφωνα με το κείμενο του Ρεμ είναι:

Σύμφωνα με τον Ρεμ, ο καλύτερος ορισμός της αισθητικής της γενικής πόλης είναι:

Γενική πόλη είναι η μόνη πόλη που έχει απελευθερωθεί από την αιχμαλωσία του κέντρου, από το ζουρλομανδύα της ταυτότητας. Το είπε ο:

Το θέμα με όλες τις επιμέρους μορφές του (Πληροφόρηση, Προπαγάνδα, διαφήμιση, άμεση κατανάλωση ψυχαγωγίας) Συνιστά το πρότυπο της κοινωνικά αρκούσε ζωής. Το είπε ο:

Η εποχή μας προτιμά την εικόνα από το αντικείμενο, το αντίγραφο από το πρωτότυπο, την αναπαράσταση από την πραγματικότητα, το φαινόμενο από το είναι. Το είπε ο:

Σύμφωνα με τον Walter Benjamin οικοδομές αντιμετωπίζονται με διπλό τρόπο:

Η αρχιτεκτονική υπάρχει όταν υπάρχει ποιητική συγκίνηση. Η αρχιτεκτονική είναι θέμα πλαστικής. Πλαστική ονομάζουμε ότι βλέπουμε και ότι μετράνε με το βλέμμα. Το είπε ο:

Σύμφωνα με τον Le corbusier τα πέντε σημεία για μία νέα αρχιτεκτονική είναι:

Σύμφωνα με τον Le corbusier η modernature αδιαφορεί για τον πρακτικό τολμηρό άνθρωπο, αδιάφορει και για τον μηχανικό, απευθύνεται στον:

Σύμφωνα με τον Adolf Los ο σύγχρονος άνθρωπος με τατουάζ παρομοιάζεται με Παπούα και χαρακτηρίζεται ως:

Δεν υπάρχει ίσως άλλο Ψυχικό φαινόμενο που να έχει αποδοθεί στην μεγαλούπολη όσο η στάση του μπλαζέ. Το είπε ο:

Γεγονός και χώρος δεν ενοποιούνται αλλά επηρεάζουν το ένα τ’ άλλο. Το είπε ο:

Ούτε η απόλαυση του χώρου ούτε η απόλαυση της γεωμετρίας συνιστούν την απόλαυση της αρχιτεκτονικής. Το είπε ο:

Η λειτουργία δεν ακολουθεί την μορφή η μορφή δεν ακολουθεί την λειτουργία. Το είπε ο:

Η αρχιτεκτονική δεν είναι ποτέ κάτι στατικό, είναι πάντα δυναμική. Το είπε ο: